::: Gelapnya hari itu :::

::: Salam semua.. seminggu tak hapdate blog.. busy like a bee.. ;p

last week mmg memenatkan.. ES ke kl untuk kursus hingga khamis.. sy plak ke segamat utk mesy pengurusan hari jumaat hingga sabtu.. Rafiq ditinggalkan secara bergilir oleh mama ngan ayahnye..

hari khamis malam lepas.. bile ayahnye balik je terus tersenyum2 tgk ayah.. lama tak jumpe agaknye.. pastu mula lah terkinja2 kesukaan... maklumlah dkt 4 hari tak jumpe ngan polok2 ayah...

semalam plak sy sampai umah kul 8 malam.. bukak je pintu umah.. si rafiq tgh bermain2 ngan mainan die.. huhs.. ingat die nak bereaksi mcm mana ayah sampai aritu... memang lahh budak ni.. nak tau pe yg rafiq buat?? die buat ada-aku-kesah jep bile sy pulang! ahahahah.. tak heran pon.. mungkin sy tinggalkan die kejap jep tak mcm ayahnye tinggalkan die... ;p

ni sy nak story pasal perjalanan sy ke segamat... waktu perjalanan pergi, sy pergi alone.. hihi.. tak kisah pon sebenarnya sbb sy nak pegi lewat sikit.. uruskan hal umah tangga dulu.. ahaha .. siapkan susu, basuh baju ES yg sedozen (baru balik kursus mmg baju berlambak2 kann..) pastu kemas umah dulu, masak utk ES.. baru sy gerak dalam kul 11.30 pagi.. perjalanan terus daripada umah... sampai segamat dalam kul 2 ptg.. kalau sesapa yg dah penah ke segamat ni tau lah yep... kiri kanan hutan.. masuk hway kejap je.. pastu ikut jalan biasa... paling letih bila kena ikut blakang lori yang sgt lemb** dan lambat.. (tension)...

pastu lalu ladang estet kelapa sawit yg sunyi.. perjalanan sy ke tempat latihan Felcra Tebing Tinggi.. jauh nye mak oi... tempat jin bertendang lahhh... berukband pon hampasss.. takde line langsung.. bila tgh bawak kete, tang lalu kat ladang sawit terasa macam "kalau aku kena bunuh kat sini, agak2 org tau tak" pehhh.. perasaan mmg mcm-tah-apa-apa lahhhh.. bwk kete sesorang mcm ni lah.. fikir bukan2.. huhu..

hari sabtu plak, lepas mesyuarat tuh ada lawatan usahawan... ngan ada kenduri kawin anak ex-staf MARA Johor.. pegi je lah ..dpt makan free.. sy pulang bersama ofismate saya.. ajak die teman ... bila kuar je drp kenduri kawin tu dalam kul 4.15 ptg.. tgk langit dah gelap sesangat.. mmg tau dah akan hujan lebat.. tapiiii mmg tak sangka akan hujan SANGAT LEBAT...

sy yg dah biasa drive kete pon leh jadik mcm seram sejuk.. sy tanya kak mariana.. nak stop tepi jalan ke? die kata kalau stop hujan mmg takkan berhenti.. pastu kalau stop tepi... sgt bahaya wokeeehhhh mau taknya jalan kampung/jalan biasa yg berpuluh2 lori ulang alik.. siapa berani berhenti tepi??? then sy fikir, kalau kami berhenti di mana2 petrol pam... cuaca akan jadi semakin gelap dah nak malam.. hujan plak tgk gaya mcm lama lagik nak berhenti.. huhsss... dgn memaksa diri utk menjadi gagah.. sy teruskan drive...

bile tgh drive.. pokok kiri kanan dah berayun2 dah.. selawat kat mulut ni mmg tak tinggal lah... teruskan jalan lagik... huhs.. air naik plak.. pehh... redah jep lah kang kalau tak redah tersangkut kat banjir lagik satu hal... pastu tetiba bomba lalu.. ambulan lalu... (terfikir dalam hati, pe lah yg berlaku kat belakang tu)... mmg sgt seram perjalanan semalam.. sy rasa tak percaya yang sy boleh bwk kete dalam keadaan mcm tu.. selalunya tgk je kat tv .. org bwk kete dalam twister (cite omputih tu lah).. last2 terjadi pada diri sendiri...

alhamdulilah kami sampai jb dengan selamat walaupun sepanjang perjalanan hujan lebat yang teramat... bersyukur pd Allah kerana tiada apa yg buruk berlaku pd diri ini.. sepanjang dalam kereta sy membayangkan rupa org yg sy sayang.. at least kalau ada apa2 yg berlaku pd sy.. rupa-rupa itulah yg sy akan lihat utk kali yang terakhir...



sekian..